مثل باران، خاطراتت ماندنیست. لحن پر مهر صدایت
خواندنیست. گر چه ما اندک زمانی در کنارت
ایم. تا ابد مهر و وفایت در نهادم ماندنیست.
آرزویم برایت این است: در میان مردمی که می دوند
برای زنده بودن، آرام قدم برداری برای زندگی کردن.
می پوشانم دلتنگی ام را با بستری از کلمات، اما
باز در دلم کسی تو را میزند.
تابه گوش تو برسانند. می گفتی قاصدک ها گوش شنوا دارند، غم هایت را در گوششان
زمزمه کن و به باد بسپار. من اکنون صاحب دشتی قاصدکم. اما مگر تو نمی دانستی قاصدک
های خیسِ اشک می میرند؟!!!!!.
است که شقایق حسرتش را می خورد.
از صداقتشان دوستی ادامه می یابد، و از وفایشان دوستی پایانی ندارد.
هست زندگی باید کرد.
باشد، نه تکرار غم دیروز. قدر سکوتم را در بهار نگاهت دریاب که به اندازه ی سکوتم
به یادتم.
منو فراموش کردی گلهای قرمزت پرپر بشه، اگه من تو رو فراموش کردم گلهای سفیدم کفنم
بشه.
نمیشی....! این حس تقدیم وجود نازت.
گیرند، یا دل ها بهانه گیرند؟
هم صحبت، این گوشه نشسته ایم و دلتنگ توایم.......من، عشق، خدا و عقربه های ساعت.
قهر تا قیامت را سرود، آن قیامت که دمی بیشتر نبود، فاصله با کودکی هامان چه کرد؟
کاش می شد بچگانه خنده کرد.
در کلام نمی گنجد!....
خواهد دلش ویران می کند. گفته بودند: عشق دردی بی دواست علت عشق ز علت ها جداست.
آری اکنون اگر از آن می شوم زان همه جستن پشیمان می شوم.
را، قلم گفتا برو بیمار عاشق، ندارم طاقت این بار غم را.
دارند. همون اعداد بی پایان رو به توان همون اعداد بی پایان برسون اون وقت می فهمی
که من تا چه اندازه ((((((دوستت دارم!!!!))))))
میکنم یکی از همون سنگ ها به سرت بخوره تا بفهمی دلتنگی چه دردی
داره...........!!!!!!
سیاهی را مکن باور تو خورشید فردایی.
لوح شیشه ای قلبم می نویسم: یا تو عشق یا تو مرگ.
قضاوت کن دیوانه دل است یا من؟؟؟!!!!!....
قلبم صدف باشد میان آن تو پنهانی.
خوب مثل تو می تونه دنیای من باشه.
که با هر نفسم صدبار میگم ****دوستت دارم****
معنا کنم.
باشه.
خریدم ارزان ندهم.
دل و جونمو ربود.....اینجوری نگام نکن گل یاس مهربون، اون غریبه خودتی. همیشه پیشم
بمون.
دارم.
درمان؟
بکن.....!!!!!........هر روز تا دیر وقت خرابتیم....
خدای متعال در هر دو جهان از تو جدایم نکند.
و گذشتند ولی در قلب من باز هم همانی.