همیشه هم قافیه بودند “سیب” و “فریب”
همه با هم میگوییم سیب و دوربین های عکاسی را فریب میدهیم
تا پنهان کنیم آن اندوه موروثی را پشت آن لبخند مصنوعی !
معجزه نگاه توست
هر بار که نگاهت به سمت من
می افتــــــــد
بار دیگر مومن میشوم
به دین تو . . .
غصه دارند
دست هایم
وقتی
لمس آغوشَت را
هر شب فقط
خواب می بینند…
ســُــرخ می شوی ، وقتی می شنوی دوستت دارم
زرد می شوم ، وقتی می شنوم ” دوســــتش داری ”
چهار شنبه سوری راه انداخته ایم…
ســـرخی ِ تو از من ، زردیِ من از تــــو
همیشه من می سوزم و همیشه تو می پــــری . . .
تمامِ آن چیزی که دربارهی تو در سرم هست،
دهها کتاب میشود،
اما تمام چیزی که در دلم هست،
فقط دو کلمه است،
دوستت دارم
.
.
دوست داشتنت بزرگترین نعمت دنیاست
مرا شاد میکند و لبخند را به دنیایم هدیه میکند
حتی این روزها گاهی پرواز میکنم
من این دوست داشتن را بیشتر از هر چیز در این دنیا دوست دارم …
.
.
احتیاجی به تسبیح نیست ،
دستانت را که به من بدهی با انگشتانت ذکر “دوست داشتن” می دهم . . .
.
.
زندگی می کنم و برایش دلیل هم دارم :
دوست داشتن تــــــــــــــــــــــو …
.
.
و چه انتظار بزرگی است
اینکه بدانی
پشت هر “دوستت دارم”
چقد دوستت دارم…!
.
…
.
.
دوست داشتن یعنی
وقتی میــــدونه…
رو چیزی حساسی…
یا از کاری بدت میـــاد…
حواسش هست که ناراحتت نکنه…
دوست داشتن یعنی همین…
.