کعبه در ماتم پیامبر خاتمش (ص) سیاه پوش ماند
آسمان در سوگ فرزند پیامبرش حسن (ع) خونین گشت
--------------------------------------
خورشید به سوگ مصطفی (ص) می گرید
مهتاب به حال مجتبی می گرید
در شهر دل چه کربلایی برپاست
شیعه به شهادت رضا (ع) می گرید
----------------------------------------
با نام نبی بکن مزین سخنت
تا خالق تو بیمه کند جان و تنت
ای انکه ز عاشقان قرآن هستی
خوشبو کن از نام محمد دهنت
رحلت پیامبر (ص) و شهادت امام حسن (ع) تسلیت باد
----------------------------------------
از غم بی باریم خون بر دل باران شده
جسم از گل بهترم پاییزی گلباران شده
تا قیامت صبر من شد عیان از قبر من
------------------------------------------
من امام مجتبی ریحانه پیغمبرم
از چراغ انجمن در انجمن تنهاترم
من غریب خانه ام در وطن بیگانه ام
---------------------------------------
مهرت به کائنات برابر نمی شود
داغی ز ماتم تو فزونتر نمی شود
از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود
سنگ است هر دلی که مکدر نمی شود
ظلمی که بر تورفت ز بیداد اهل ظلم
بر صفحه خیال مصور نمی شود
تنها جنازه تو شد آماج تیر کین
یک ره شد این جنایت و دیگر نمی شود
--------------------------------------
هر مرد راست محرم دل همسرش
ولی غربت ببین که همسر او گشته قاتلش
از زهر،پاره پاره و از صبر،ریز ریز
قرآن برگ شهادت بود دلش
--------------------------------------
غم می خورم و غم شده مهماندارم
غیر غم کس نبود تا که شود غمخوارم
پاره پاره جگر از میخ در و مسمارم
تیرباران شده از کینه تن و تابوتم
شهادت کریم اهل بیت تسلیت باد
-------------------------------------
بی بهره از فروغ ولایت تو یا حسن
مشمول این حدیث پیمبر نمی شود
فرمود دیده ای که کند گریه بر حسن
آن دیده کور وارد محشر نمی شود
---------------------------------------
ای کریم اهل بیت (ع)!!
قلب اندوهگینمان را در عزایت
دیدار و شفاعتت را در قیامت می طلبد
تا طعم بخشندگی تو را دریابیم
--------------------------------------